Katastrofa pod Smoleńskiem przypomina Czernobyl 1986. Oczywiście są to bardzo różne wydarzenia. Jeżeli można już oceniać, Czernobyl był bez porównania ważniejszy dla świata. Mają one jednak coś wspólnego ze sobą. Każda kastastrofa ujawnia prawdziwą strukturę, jaka się mieści pod powłoką medialną, a wtedy - propagandy. Ta w Czernobylu obnażyła słabość sowieckiego państwa. Jeśli Gorbaczow mógł mieć jakieś wątpliwości przed Czernobylem, to po wybuchu reaktora jądrowego musiał się ich pozbyć. Zaczął próbę reformy systemu zwanej pierestrojką zakończoną jednak następną katastrofą, tym razem polityczną. Upadkiem ZSRR.
Co obnaża zagłada polskiej delegacji państwowej najwyższego szczebla na prowincjonalnym, rosyjskim lotnisku? Brutalnie dowiadujemy się, jak działa państwo rosyjskie i jaki ma stosunek do Polski. Dowiadujemy się, jak działa państwo polskie, rozdarte między uległość wobec Moskwy części elity politycznej i medialnej, a desperacką obronę samodzielności przez inną część elity, ciężko osłabioną ciosem pod Smoleńskiem. Dowiadujemy się, kto jest kim w Polsce. Dowiemy się jeszcze dużo więcej. Jesteśmy na początku dłuższego procesu, który prędzej czy później spowoduje próbę reformy III Rzeczpospolitej. Z jakim skutkiem?
Moim skromnym zdaniem, państwo polskie jest zagrożone. Zginęła duża część elity broniącej naszej suwerenności. Zginęła - jak się coraz bardziej okazuje - w niejasnych okolicznościach. Nawet jeśli teraz świat wygląda, jak gdyby niewiele się zmieniło; urzędy działają, ludzie robią zakupy w supermarketach, zaczynają się bawić a politycy zwalczać, to przecież przesunął się punkt równowagi naszego systemu. Cały system musi się do tego punktu dostosować - albo ten punkt przesunąć. Tak czy inaczej, zapowiada to ruchy tektoniczne, może nawet trzęsienie ziemi społeczno-polityczne.
Spróbujmy sobie wyobrazić Polskę za 10 lat, tylko serio, bez pobożnych życzeń ani drwin. Mam nadzieję, że nie będzie przypominała Jelcynowskiej smuty z roku 1996.
