Tylko patrzeć, jak nie będzie nam się chciało nawet wrzeszczeć na przeciwnika "ty idioto", lecz od razu sięgniemy po pałkę. Tracimy wspólny język, więc co nas będzie spajać? Słowa mają utrwalone w doświadczeniu znaczenia. Nie można całkiem ich zmieniać.
Czytam w Gazecie Wyborczej o nowej sytuacji w mediach publicznych: „Jest gorzej niż w stanie wojennym.” (Boże! czyżby ta władza wywoziła dziennikarzy nocą w nieznanym kierunku?) „Gorzej niż za komuny”. (Jezu słodki, to już każdy tekst przed publikacją musi być zatwierdzony na ul. Mysiej a w redakcjach radia i telewizji siedzą cenzorzy?) „Ludzie są upokorzeni, zmęczeni.” (Nie byli upokorzeni, kiedy musieli robić propagandę sukcesu poprzedniego rządu? Nie męczył ich nakaz kłamstwa?) Jęki te wydaje Tomasz Zimoch i nie usprawiedliwia go, że jest popularnym dziennikarzem sportowym. Są dziennikarze sportowi o nieuszkodzonym aparacie poznawczym. Pan Zimoch ma lat 59, więc dobrze pamięta komunę. Chyba, że stanowi przypadek przedwczesnego Alzheimera. Jeśli tak, to należy mu raczej współczuć zamiast szydzić.
Lecz nawet wczesna demencja nie powinna p. Zimochowi przeszkodzić w pamiętaniu najnowszych informacji. Np. że poprzedni rząd śledził 52 dziennikarzy zaś ABW zrobiła nalot na redakcję Wprost. Wyszarpywanie laptopa z wrażliwymi danymi z rąk redaktora naczelnego przez funkcjonariuszy służby bezpieczeństwa III RP należy do ikonicznych momentów tamtych rządów. I chyba też widział w telewizji bitwy policji z uczestnikami Marszu Niepodległości. To dopiero są obrazy jak ze stanu wojennego! Lecz wystarczyła zmiana władzy, żeby Marsz przeszedł ulicami stolicy w całkowitym spokoju. Jak wypada w demokratycznym państwie, gdzie obywatele mają konstytucyjne prawo do obchodów publicznych. W wolnym kraju, gdzie naród może świętować swą wolność.
O sfałszowaniu wyborów samorządowych na korzyść partii z koalicji rządzącej już nie będę się rozwodził. Przekonanie Tomasza Zimocha wymagałoby od niego znajomości rachunków. A o sobotnim marszu KOD nawet szkoda gadać, o liczebności uczestników zawyżonej pięciokrotnie przez media sprzyjające opozycji i podanej w szeroki świat. Bo kłamstwo jest dobre byle tylko szkodzić rządowi choć pochodzi z wolnych i uczciwych, demokratycznych wyborów.
Pan Zimoch zna się na sporcie, ale jest głuptasem politycznym, do łatwego użycia przez redakcje zainteresowane w szkodzeniu. Jak redakcja Wyborczej. Wymowny jest ten ton pogardy w jakim GW omawiała wizytę w Kanadzie prezydenta Rzeczpospolitej Andrzeja Dudy. „Jak nas nie zapraszają, to sami się zaprosimy”, pisze GW. „Andrzej Duda przyjęty jak prowincjonalny sekretarz komunistycznej partii Chin”, cieszy się Wyborcza. Przecież celem wizyty było uzyskanie poparcia Kanady dla wzmocnienia bezpieczeństwa Polski! Chodzi o decyzję NATO na szczycie w Warszawie o rozmieszczeniu tutaj wojsk sojuszu. Prezydent uzyskał to poparcie. Ale Gazeta zamiast się cieszyć i chwalić eksponuje to, co nie przynosi zaszczytu Andrzejowi Dudzie.
Przypomina mi się scenka sprzed 25 lat, kiedy Litwa zabiegała o uznanie przez Zachód niepodległości od ZSRR. W Waszyngtonie przebywała z wizytą ówczesna pani premier Kazimiera Prunskene ale George Bush Sr nie chciał urazić Gorbaczowa. Dlatego nie pozwolił jej zajechać limuzyną pod Biały Dom. Musiała przejść pieszo ok. 100 metrów. Ściskając torebkę w ręku szła prawie biegiem, żeby najszybciej mieć za sobą upokorzenie przed kamerami telewizyjnymi. Poniosła je dla ojczyzny. Dzielna kobieta godna szacunku a nie podłych uśmieszków.
Czy ci marni ludzie w GW znają wiersz ze słowami: „dla ciebie zjadłe smakują trucizy, dla ciebie więzy, pęta niezelżywe”? Niech spytają swojego naczelnego. Kiedyś je znał.
PS. tekst ukazał się na portalu www.sdp.pl, tu nieco poprawiony
